Het is wel een beetje suf om m'n blog mee te beginnen, maar sorry dat 't zoooo lang geduurd heeft voordat jullie weer kunnen genieten van een nieuw verhaaltje van mij..!
Om alles van de laatste maanden (....) terug te halen en op te schrijven gaat wellicht een beetje ver, en dan zitten jullie nog wel even. En 't laatste waar ik mijn lieve lezers aan wil helpen zijn vierkante ogen =)
Dus...even de highlights ;-)
Een heel belangrijk dingetje is dat ik VERLIEFD ben!! En... hij is ook op mij!! Sinds mijn 5e verjaardag ga ik naar de Zonnebloemen en daar zit ook R. Al na een paar maanden klikte het helemaal tussen ons en lazen papa en mama steeds in mijn schriftje dat ik zo gezellig had zitten lachen met R. of achter hem aan loop/ren als we in de grote hal mogen spelen. Het leukste vind ik om hard te gillen en dan moet R. om mij lachen, dat heb ik door als geen ander en dus sloof ik me nog even wat meer uit door dat steeds weer opnieuw te doen. (Mama hoopt steeds maar dat R er niet in blijft, hij schijnt echt in een deuk te liggen, hihi!!) Het leuke is dat iedereen op school het erover heeft...
De feestdagen waren helemaal leuk en gezellig, ik heb heerlijk zitten genieten van alle leuke dingen op school, in de kerk, thuis en bij de opa's en oma's. Natuurlijk ontbraken de heerlijke lekkernijen niet...en dat brengt me dan meteen bij het volgende:
Mijn bijnaam is niet voor niets bollie. Altijd ben ik al een flink meiske geweest, ik zit er lekker in zeg maar ;-)
Gistermiddag moest ik naar dr B, dat is een kinderarts in de VU. Gewoon voor controle, want ik mankeer gelukkig naast een foutje in mijn DNA, verder niets. Mijn obsessie voor eten zorgt er inmiddels wel voor dat mijn gewicht in verhouding met mijn lengte te veel is toegenomen (papa en mama hebben het al over een Bundy buikje, hij hangt een beetje over m'n broek ;-)). Nu gaan we een tijdje bijhouden wat ik eet en drink en dan moeten we over een paar maanden weer bij dr B terugkomen. Als mijn gewicht te veel blijft, moet er misschien een dietist eens meedenken over mijn eetpatroon.
Sinds een paar weken zit ik op paardrijden, al is knolhobbelen op dit moment een betere benaming haha. Ik moet het nog een beetje onder de knie krijgen. Het is op de manege van SEIN in de Cruquius en ik ga om de week op zaterdagmorgen. Ik vind het best moeilijk maar wel heel erg leuk om te doen. En papa en mama genieten van mijn koppie op zo'n knol.
xx Xanthe!
ps aaaarghhh...de foto's lukken weer es niet!!
Hé wat fijn, Xanthe, dat je weer even on-line bent!
BeantwoordenVerwijderenWat goed dat het zo lekker gaat op school. Tja, wat wil je als je tot over je oren verliefd bent...en hij ook op jou!
Helemaal niet erg dat je een beetje een Bollie bent. Bij mij was dat lange tijd niet zo en dat is ook niet fijn.
Knolhobbelen is gaaf, hé! Mijn papa en mama noemden dat ook altijd zo. Ik heb dat jaren gedaan om mijn favoriete pony Greetje. Na de scoliose-operatie ging dat een poosje niet en toen Greetje snel daarna dood was (ze was erg bejaard), ben ik er nooit meer mee begonnen. Best jammer, want het is niet alleen leuk, maar ook nog goed voor ons Rett-meiden.
Ben eigenlijk wel benieuwd naar die foto's. Wie weet lukt het binnenkort. Ons mam kon het laatst ook niet op mijn blog. Gewoon nog eens proberen!
Dikke kus,
je Rett-vriendin Margo