Belofte maakt schuld...



Mama heeft eindelijk de batterij van het fototoestel opgeladen...dus bij deze: de winterfoto's! Ik solliciteer volgens mama voor een plekke in het Olympische bobslee-team: Xanthe planking op de slee ;-)



Ik vind het echt wél leuk, hoor...

Elin wil vaak liever 'zelf doen' dus zelf lopen. Ze weet niet wat ze mist...is toch heerlijk om lekker voortgetrokken te worden ineen slee door papa in een winterwonderwitte wereld?!

Opeens ging het snel en hoorde mama dinsdag dat ik woensdag voor het eerst met de bus opgehaald zou worden. Jullie snappen dat het voor ons allemaal nogal onwennig was en voor papa en mama ook zeker wel een beetje verdrietig. Maar wie heeft er genoten voor 10? Jawel, ikke! Tot nu toe vind ik het elke keer errug leuk en gezellig in de bus en heb ik de grootste pret! Zat ik ook naast mijn oude vriendje Y. Dus dat maakt een hoop goed!

Ik word graag écht bij de deur opgehaald, dus uuuhh: Kom me maar lekker halen, busmeneer! Anders krijg ik koude voeten van de sneeuw ;-)

Kijk, deze busmeneer snapt het meteen, hij tílt mij op en draagt mij over glibberige, koude stukken. Zo heb ik het graag, hihi! Wij worden vast vriendjes!


Had ik al verteld over het bed? Nee?? Nou...er is ook niet zoveel te vertellen. Zucht...Mama heeft vorige week maandag gebeld om te vragen of ze al wat meer wisten over de levering bij Atlas. En ze zou binnen een uur worden teruggebeld...jullie zullen het niet geloven, maar ze wacht nog steeds op dat terugbel-telefoontje. Inmiddels heeft mama er een beetje 'geen kracht meer voor' en begint papa zich meer & meer op te winden hierover. Dus volgens mij gaat papa zich er deze week op storten om eindelijk eens te horen of en wanneer dat bed es geleverd gaat worden...


Kusje van Xanthe!