Rust zacht

Vrijdag 17 februari zag mama op haar werk, dat ze gebeld was door de Klimop (dat is dus mijn groep van de Zevenster). O o, er zal toch niks met die bollie zijn? Dus mama belde even terug. Als er echt iets met mij aan de hand was, hadden mijn juffen heus wel vaker of naar mama d'r werk gebeld, maar mama dacht, misschien is er iets met de bus niet goed gegaan? Gelukkig kon de juf al snel vertellen dat het met mij allemaal helemaal goed ging en dat oma of opa mij gewoon op zou komen halen. Helaas was er wel ander slecht nieuws. Een meisje uit mijn klas, T, was heel erg ziek en zou niet meer beter worden. Pfff, daar schrok mama behoorlijk van! Wat komt het dan opeens dichtbij en wat enorm verdrietig voor haar broertje en papa en mama. T is uiteindelijk die middag al overleden. Dat was dus de reden dat wij al verwachtten dat het die maandag na het weekend, een beetje een rare (verdrietige) dag zou worden. En dat was ook zo. De juffen waren natuurlijk ook heel verdrietig (maar niet minder lief) en alle kindjes leken het aan te voelen dat er iets naars gebeurd was. Mama is samen met een andere moeder van de oudercommissie en heel veel mensen van de Zevenster, woensdag naar de crematie van T geweest. Ik weet gelukkig niet wat dat precies is, maar mama vertelde mij dat ze namens mij (en Elin, want die gaf T weleens een kusje als ze in de bedbox lag te spelen) T gedag ging zeggen. Die woensdag mocht ik een dag naar een andere groep, en dat vond ik best een beetje wennen ;-)

Die dikke papa van mij, die is zaterdag vertrokken. Met de bus naar Val Thorens, om eens even flink te gaan skieen! Mama moest het weekend werken, dat betekende dat ook onze tassen werden ingepakt en dat zusje en ik gezellig bij opa en oma mochten logeren. Ik heb heel heel veel gekroeld met opa en zusje en ik hebben erg ons best gedaan met uitslapen (tot half 9!!!).

Vlak voor mijn 5e verjaardag heb ik een afspraak staan bij dr Eikelenboom, de neuroloog die ons verteld heeft wat er met mij aan de hand is en die sindsdien heel erg goed voor mij gezorgd heeft. Jammer dat we nu een brief kregen dat zij in een ander ziekenhuis gaat werken :-(. Een dag na mijn 5e verjaardag heb ik nu een afspraak met een andere neuroloog, dr van B. Hopelijk is hij/zij net zo lief!

Rust zacht, lieve T!
Kusje van Xanthe